Mindfulness και αυτοσυμπόνοια. Πως προστατεύουμε τον εαυτό μας, απέναντι στα προβλήματα της ζωής.

Mindfulness, είναι η διαδικασία που σταματάμε να σκεφτόμαστε το γεγονός σαν πρόβλημα, αλλά βλέπουμε σαν παρατηρητές το γεγονός , χωρίς συναισθήματα και σκέψεις. Δημιουργούμε μια απόσταση με το συμβάν και με αυτό που νιώθουμε. Κάνουμε ένα stop στις σκέψεις και λειτουργούμε απλά σαν κάμερα που καταγράφει και δεν αισθάνεται, ούτε σκέπτεται. 

Με αυτό τον τρόπο ηρεμούμε, βλέπουμε το πρόβλημα από πιο μακριά και αυτό γίνεται με τεχνικές αναπνοής και συγκέντρωσης ,χαλάρωσης,διαλογισμό.Αυτές οι τεχνικές διαλογισμού,αναπνοής,sedona,eft,ελέγχου θυμού και σκέψης δεν θα αναφερθούν εδώ αναλυτικά, μπορώ όμως να σας τις παρέχω σαν υπηρεσίες όταν κάνουμε συνεδρία μαζί,και θα τις δείτε σε άλλα άρθρα αναλυτικά. Αφού λοιπόν κάνουμε αυτό το άδειασμα του μυαλού από σκέψεις και συναισθήματα, μετά έχουμε την ευκαιρία να ξεφύγουμε από το πρόβλημα και να ασχοληθούμε με την φροντίδα του εαυτού μας.

Φανταστείτε την όλη διαδικασία σαν τον στρατιώτη που βρίσκεται μπροστά σε ένα συμβάν μια έκρηξη ,με θύματα και αυτός τραυματίζεται σωματικά και ψυχικά από το σοκ και τα θραύσματα και το οστικό κύμα. Σέρνεται στην άκρη πίσω από έναν τοίχο και απομακρύνεται από την περιοχή και ξεφεύγει από αυτό το άσχημο σκηνικό και μετά φροντίζει τα τραύματα του.

Δεν προσπαθούμε να λύσουμε το πρόβλημα, να σκεφτούμε ατέρμονες λύσεις ,γεμάτοι άγχος. Αυτό το αφήνουμε για αργότερα αφού θα έχουμε ηρεμήσει. Απλά ξεφεύγουμε από το πρόβλημα ,δίνουμε την προσοχή μας αλλού βλέποντας πιο σφαιρικά τα πράγματα από ψηλά.

Φανταστείτε ένα περιστέρι που παλεύει να φάει ένα σπόρο και είναι σκληρός ,είναι ένα πρόβλημα για αυτό. Όμως ξαφνικά πετάει ψηλά ,ξεφεύγει από το πρόβλημα και βλέπει πιο σφαιρικά το έδαφος και βλέπει ότι ο σπόρος ο σκληρός ήταν ένα μέρος του όλου πλάνου και ότι υπάρχουν και άλλοι σπόροι γύρω και άλλες τροφές και ψίχουλα πιο μαλακά. Έτσι αφού είδε από ψηλά το πλάνο στο έδαφος ,αφού σταμάτησε να παλεύει με τον σκληρό σπόρο, είδε από ψηλά ήρεμα τα πράγματα και βρίσκει λύση να ξανά κατέβει στο έδαφος στα μαλακά ψίχουλα και να εστιάσει εκεί την προσπάθεια του για εύρεση τροφής.

Κάπως έτσι και εμείς αφού δημιουργήσουμε μια απάθεια,μια απόσταση και ηρεμήσουμε δίνουμε έμφαση στην φροντίδα του εαυτού μας και στην χαλάρωση μας και προσπαθούμε όσο το δυνατόν λιγότερο να μας αγγίξει το οστικό κύμα του προβλήματος,βλέποντας τα πράγματα από ψηλά πιο σφαιρικά . Αφού έχουμε φροντίσει τον εαυτό μας και την ψυχική σωματική μας υγεία, ύστερα μπορούμε με άλλη ματιά πιο ψύχραιμη να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα στην πραγματική του διάσταση ,χωρίς συναισθηματική λογική, δίνοντας του μια ρεαλιστική ερμηνεία, απαλλαγμένη από το άγχος και τις υπερβολές.